Mińsk największe miasto Białorusi położone nad Świsłoczą; miasto wydzielone i obwodowe; największy ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy kraju. Od 1991 Mińsk jest stolicą suwerennej Republiki Białorusi, a wzmiankowany po raz pierwszy w 1067 w związku z bitwą nad Niemigą. Po unii lubelskiej w 1569 r., Mińsk wchodził w skład Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W 1708 r., na rozkaz Piotra I, miasto zostało spalone przez Rosjan. Po II rozbiorze Polski od 1793 w granicach Imperium Rosyjskiego. W styczniu 1919 r., po wycofaniu się Niemców, miasto przejęli bolszewicy. 5 stycznia 1919 Mińsk został ogłoszony stolicą Białoruskiej SRR. Od lipca 1941 r. do lipca 1944 r. Mińsk był okupowany przez Niemców, 3 lipca 1944 Armia Czerwona odbiła miasto z rąk niemieckich.
W Mińsku w niedzielę 30 maja 1999 roku młodzież słuchająca koncertu, chcąc schować się przed niespodziewaną burzą z gradem, ruszyła do przejścia podziemnego na stacji metra "Niamiha". Z powodu deszczu schody zrobiły się bardzo śliskie i wiele osób przewracało się, a potem nie mogło się podnieść. W wyniku stratowania zginęły 53 osoby, ponad 250 zostało rannych.